ივანე ბერიტაშვილი (დ. 29 დეკემბერი [ძვ. სტ. 10 იანვარი] 1885, სოფ. ვეჯინი, ახლანდელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტი ― გ. 29 დეკემბერი, 1974, თბილისი)
ფიზიოლოგი, ფიზიოლოგიური სკოლის ფუძემდებელი საქართველოში. საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის (1941 წ.) და სსრკ მედიცინის მეცნიერებათა აკადემიის (1944 წ.) აკადემიკოსი, საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1935 წ.)
იყო ივანე პავლოვის სახელობის ფიზიოლოგთა სრულიად საკავშირო საზოგადოების (1970 წ.), ნიუ-იორკის მეცნიერებათა აკადემიის (1959 წ.), ტვინის გამოკვლევის საერთაშორისო ორგანიზაციის (1960 წ.), ამერიკის ელექტროენცეფალოგრაფიული საზოგადოების (1979 წ.), უმაღლესი ნერვული მოქმედების საერთაშორისო კოლეგიის (1969 წ.), ამერიკის ბიოლოგია-ფსიქიატრიის საზოგადოების (1969 წ.) საპატიო წევრი. ქართული საბჭოთა ენციკლოპედიის მთავარი სარედაქციო კოლეგიის წევრი. ავტორია მრავალი ფუნდამენტური ნაშრომისა: კუნთოვანი და ნერვული სისტემის ფიზიოლოგიის, უმაღლეს ხერხემლიან ცხოველთა ქცევის მექანიზმებისა და მათი სივრცითი ორიენტაციის შესახებ, ხერხემლიან ცხოველთა მეხსიერების მახასიათებლების და წარმოშობის შესახებ.
დაკრძალულია თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ეზოში.
